Over De man van vroeger (2015)
Wie is de man van vroeger? Hij heeft een hekel aan poëzie, maar er toch van alles over te zeggen. Hij heeft een hekel aan het verleden, hoewel hij er steeds weer over begint. Hij is een mysticus, alleen voor wie het weten wil. Hij richt de blik altijd op zichzelf, en zegt dat het hem alleen om anderen gaat. Misschien is hij een spook uit het verleden dat zichzelf weer in leven heeft geroepen en de jij-figuur uit deze gedichten dwarsboomt om zijn eigen stappen te zetten. De man van vroeger bevat een hechte en thematische reeks gedichten, even zwartgallig als geestig, geschreven in uiterst beknopte taal en een beheerste vorm. De zwart-witfoto’s in deze bundel tonen wat de dichter inspireert: de onvermoede pracht van de alledaagse morsigheid.
‘In zijn zoektocht naar de man van vroeger schippert Schiferli tussen bittere ernst, melancholie en zelfspot.’
(****)
‘Droge gedichten over een leven vol grootse, gestrande plannen.’
‘Aan het einde is de man van vroeger verdwenen. En heeft de dichter alleen nog zijn eigen vroeger. Zou het? Heeft Schiferli afgerekend met de ik-restanten? Ik denk eerder dat het een liefdevolle grote schoonmaak is geweest. Misschien zijn er heel wat aspecten van de man van vroeger achtergelaten, maar uiteindelijk is hij onuitroeibaar. Een ijzersterke bundel.’